- buddyzm w („przedbuddyjskiej”) tradycji Jungdrung Bon
- wiedza jest przekazywana w zależności od receptywności ucznia
- trzy poziomy nauki: sutra, tantra i dzogczen
- z czym się utożsamiasz
- czym się różnią Azjaci od Europejczyków
- okres przed wynaturzeniem
- różnice pomiędzy Tybetem a Nepalem
- jaka jest użyteczność tych nauk duchowych w życiu
Strona Grzegorza (w przygotowaniu): www.namkha.link
niewątpliwie pan Grzegorz nosi w sobie dużo wiedzy…ale niestety nie było nam dane jej poznać w tym wywiadzie.
Panie Grzegorzu, przeżyłem „coś” dokładnie identycznego co Pan podczas wywiadu ! Okoliczności były inne ale było to dokładnie to samo(też miałem słuchaczy i porozumiewanie się powiedzmy na innym poziomie[ proszę czytających o nie przypisywanie negatywnych odczuć mojej wypowiedzi])! Ciężko to doświadczenie zdefiniować, zdarzyło się ono już jakiś czas temu u mnie, wyciągnęłam pewne wnioski refleksje z tego szczególnego doświadczenia. Serdecznie pozdrawiam, Rafał 🙂
Pingback: PorozmawiajmyTV – Trzy lata w Nepalu – Grzegorz Słysz | Mowie Jak Jest
Utożsamianie się, to inaczej – identyfikacja. Czyli, identyfikujemy się z czymś, lub z kimś ? Mówimy – jestem człowiekiem, ojcem, matką, polakiem, prezesem firmy, księdzem, burmistrzem, policjantem, czy sportowcem miejscowej drużyny …etc.. Z jednej strony identyfikacja ułatwia przetrwanie, czujemy się lepiej i pewniej odgrywając różne role i utożsamiając się z nimi. Z drugiej jednak strony zakleszcza nasz własny obraz widzenia i pojmowania świata do poziomu własnej identyfikacji. W ten sposób też tworzy się tak zwana ”karma” – rodowa, narodowa, światowa jeśli chcemy posługiwać się taką definicją. Warto jednak wiedzieć, że ta karma, to nic innego tylko właśnie odgrywanie różnych ról, a przede wszystkim utożsamianie się z nimi jakby owe role były realne i rzeczywiste. Można zauważyć, że owe role oraz identyfikacja z nimi leżą dokładnie w linearnym czasie i przestrzeni, a więc poza chwilą obecną, a co za tym idzie wskazuje wprost na Iluzję, czyli iluzoryczny charakter co tworzy dystans pomiędzy tym, który subiektywnie identyfikuje się z czymś, a obiektywną, prawdziwą rzeczywistością.
W wypowiedzi wybitnej nauczycielki Adwaity ( Gangaji), którą linkuje poniżej pokazana jest droga jak uwolnić się od fałszywych identyfikacji i zacząć wreszcie żyć – Prawdą !
Ale, jak słusznie mówi Gangaji – wolimy żyć w fałszywych identyfikacjach, bo są one słodkie, kolorowe, bajeczne tymczasem żyć prawdą tego (Kim Naprawdę się Jest) – jest odpowiedzialne !
http://www.dailymotion.com/video/x1oml5s
Mam wrażenie, że już samo słuchanie pana Grzegorza wprawia mnie w nastrój medytacyjny. Dziękuję za wspaniałą treść. A poza tym: można mówić powoli i nie spiesząc się? Można. Można mówić poprawnie, a nawet pięknie po polsku (odmieniając przez przypadki, nie używając nowomowy, itp.)? Można. Można mówiąc niewiele, powiedzieć tak wiele? Można.
Grzegorz jest niesamowicie świadomą istotą..
Bardzo wyciszylam sie sluchajac tego Pana. Moc zyczliwosci